Z czego zbudowane są ludzkie zęby?

Ludzkie zęby składają się z kilku warstw. Najbardziej zewnętrzną warstwą jest szkliwo. Ten twardy materiał zawiera minerały i otacza koronę zęba, czyli część powyżej linii dziąseł. Poniżej linii dziąseł znajduje się cement. Cement pokrywa korzenie zębów. Kiedy szczotkujesz zęby, również napotkasz cement. Cement chroni korzenie zębów i pomaga zapobiegać powstawaniu ubytków.

Dentin

Twoje zęby składają się z kilku różnych części. Dentyna, która prześwituje przez półprzezroczyste szkliwo, zapewnia dodatkowe wsparcie podczas jedzenia. Składa się ona z substancji organicznych i nieorganicznych i posiada kanaliki zębinowe, które rozchodzą się od korzenia zęba do korony. Są to małe, cylindryczne komórki, które przenoszą enzymy bakteryjne wytwarzające zębinę, a także zawierają nerwy, naczynia krwionośne i tkankę łączną. Uszkodzenie zębiny powoduje jej zużycie i pogorszenie stanu nerwu i miazgi zęba.

Zęby człowieka zbudowane są z zębiny, materiału kompozytowego. Ma ona żółtawy kolor i jest dziewięć razy bardziej miękka niż szkliwo. To właśnie zębina chroni ząb przed złamaniem i wrażliwą miazgę wewnątrz zęba. Jeśli zębina zostanie uszkodzona, może to powodować wrażliwość i ból. Warstwa zębiny wspiera również najbardziej zewnętrzną warstwę zęba, czyli szkliwo. Miazga to najbardziej wewnętrzna część zęba, w której znajdują się nerwy zębowe i naczynia krwionośne. Jest ona bardziej miękka niż szkliwo i leży powyżej i poniżej linii dziąseł.

Szkliwo

Materiałem, który pokrywa koronę zębów człowieka jest szkliwo. Mineralizacja szkliwa jest całkowita, ale nadal może być ono osłabione przez siły ścierające. Aby się przed tym zabezpieczyć, dentyści stosują materiały sztuczne, takie jak złote korony, czapki ceramiczne i kompozyty. Szkliwo jest zaprojektowane tak, aby pękać w specyficznych mikrostrukturach, ale rzadko ulega uszkodzeniu, jak to ma miejsce w przypadku ceramiki. Ponadto po uszkodzeniu szkliwa pozostaje ono połączone z zębiną.

Podstawową jednostką szkliwa jest tzw. pręt szkliwny. Ma on szerokość od czterech do ośmiu mm i składa się z ciasno upakowanych krystalitów hydroksyapatytu. Mają one kształt dziurki od klucza, z głową skierowaną w stronę korony, a ogonem w stronę korzenia. Z drugiej strony są obszary szkliwa, które wyglądają zgrzytliwie i są zorientowane w rzędach. Kiedy osoba się uśmiecha, szkliwo nie jest już ułożone w jednej linii.

Cementum

Ludzkie zęby składają się z cementu, który jest substancją komórkową zwiększającą swoją grubość wraz z wiekiem. Cement ma większą zdolność absorpcji niż kość wyrostka zębodołowego, co oznacza, że może się do pewnego stopnia naprawić, ale nie przebudować. W większości przypadków rośnie w równej warstwie ze szkliwem. W niektórych przypadkach wzrost ten jest nierównomierny, co skutkuje wyglądem “łuszczącym się”.

Warstwa cementu pokrywa korzeń zęba. Chociaż cement przypomina swoją budową kości, nie posiada unerwienia Haversa ani krwi, które można znaleźć w kościach. Cement służy natomiast jako mocne zakotwiczenie zębów w kości szczęki i jest zdolny do samonaprawy. Ponadto korzeń zęba pokryty jest warstwą żywej tkanki zwanej miazgą zębową. Tkanka ta zawiera dużą ilość nerwów i naczyń krwionośnych. Jest to najbardziej wrażliwa część zęba.

Miazga

Miazga jest miękką, galaretowatą substancją znajdującą się w środku ludzkich zębów. Składa się w dużej mierze z wody, zawiera również nerwy i naczynia krwionośne. Komora miazgi rozciąga się na prawie całej długości zęba. W centralnym obszarze miazgi znajdują się duże pnie nerwowe. Inne warstwy miazgi to strefa bogata w komórki, strefa bez komórek oraz strefa Weila, w której znajdują się naczynia włosowate i sieć nerwów. Najbardziej zewnętrzną warstwą jest warstwa zwana odontoblastyczną. Materiał ten jest podobny do kości, ale nie ma takiej gęstości jak zębina.

Miazga zębowa jest silnie unaczynionym i dobrze unerwionym regionem zęba. Miazgę unerwia nerw trójdzielny, piąty nerw czaszkowy. Nerwy odgałęziają się od nerwu trójdzielnego i wchodzą do jamy miazgi przez otwór wierzchołkowy. Następnie rozgałęziają się tworząc splot nerwowy Raschkowa. Niektóre z tych nerwów przenikają również do kanalików zębinowych.

Podobne tematy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Wiadomości związane